خوش آمدید

از حساب های بانکی به پروفایل های شخصی، گذرواژه ها به عنوان پیشفرض برای تأیید هویت کاربر تبدیل شده اند. در حقیقت، بسیاری از ما با گذرواژهها، هم در مشاغل ما و هم در زندگی شخصی ما، با سوءاستفاده از گزینههای مختلف روبرو هستیم: همه رمزهای عبور بر روی کاغذ را ثبت کنید، از کلمه عبور "اساسی" استفاده کنید که ما به راحتی آن را به یاد میآوریم یا از آن استفاده میکنیم رمز عبور مشابه برای همه چیز. (هیچکدام از آنها بهینه نیستند.)

سپس "نگهداری رمز عبور" مزاحم وجود دارد، که در آن سیستم های محافظت شده با رمز عبور ما را مجبور به ارائه مجموعه دیگری از شخصیت های. اما در حالی که کسب و کارها، دولتها و سازمانها در حال تلاش برای اطمینان از اینکه سیستمهای رمزنگاری سنتی قوی و ایمن باقی میمانند، نوع جدیدی از احراز هویت دیجیتال در حال آمدن است - که ممکن است این مشکلات را به طور کامل حل کند. این برنامه های جدید شناسایی بیومتریک امروزه توجه زیادی می کنند. و به دلایلی - آنها ممکن است فقط تجارت آینده و زندگی مدنی را در اختیار بگیرند. (برای یادگیری در مورد سایر روش های امنیتی، نگاه کنید به 7 اصل اساسی امنیت فناوری اطلاعات.)

بیومتریک چیست؟
تعریف بیومتریک ممکن است به نظر ساده باشد، اما یک توصیف فنی واقعا کمی درگیر است. در حالی که بیومتریک فقط به مجموعه ای از هر نوع اطلاعاتی در مورد هر ارگانیزم یا سیستم بیولوژیکی اشاره دارد، این اصطلاح تقریبا منحصرا برای انواع خاص برنامه ها در بسیاری از بخش های فناوری اطلاعات استفاده می شود. این برنامه ها از اطلاعات مربوط به انسان برای شناسایی افراد خاص استفاده می کنند. آنها برای انواع مختلف امنیت در برنامه های مختلف مورد استفاده قرار می گیرند. برای اینکه چیزها روشن تر شوند، اکثر ما موافقیم که بحث های مربوط به بیومتریک را به این نوع پروژه ها محدود کنیم.

طرح های جدید بیومتریک: ما می دانیم چه کسی هستیم
اکثر کسانی که در بیومتریک و یا ناحیه مرتبط با فناوری اطلاعات کار نمی کنند معمولا به برنامه های بیومتریک فکر می کنند یا بر اساس داده های اثر انگشت یا اسکن عنبیه. در حالی که این (و همچنین پردازش تصویر کامپیوتری از ویژگی های صورت) پایه پیشرفت های امنیتی بیومتریک بوده است، آنها تنها راه جمع آوری و استفاده از داده ها در مورد یک فرد خاص نیستند. برخی از برنامه های جدید بیومتریک اکنون از اطلاعاتی استفاده می کنند که انتزاعی تر است، آنچه شما ممکن است اطلاعات "فیزیکی-رفتاری" نامید، برای انتخاب یک فرد از جمعیت.

یک نمونه عالی، توسعه جدید صندلی است که می تواند بگوید که چه کسی در آن نشسته است، با اندازه گیری تعادل وزن و سایر سیگنال هایی که از یک پد مجهز به سنسور داده شده است، نشان دهنده اطلاعات مربوط به تراز قاعده، توده بدن و تعادل و موقعیت های موقعیت است. در حالی که "صندلی هوشمند" ممکن است شبیه یک شوخی باشد، این واقعا یک ایده است که میتواند به ما کمک کند تا روشهای جدیدی را برای ایجاد بیومتریک به کار گیریم. تصور کنید اگر صندلی در یک ماشین یا هواپیما بتواند محیط را براساس پاسخ های فیزیولوژیکی خود تنظیم کند! (آیا می خواهید اطمینان حاصل کنید که فقط افرادی که به سیستم های شما دسترسی دارند دسترسی پیدا می کنند؟ ببینید که چه سازمانی باید درباره هویت و مدیریت دسترسی (IAM) بداند.)

محدودیت بیومتریک معمولی
در حالی که بعضی از محدودیت ها و محدودیت های روش های بیومتریک مانند شناسایی اثر انگشت یا عنبیه اسکن شده از نگاه دقیق به تام کروز در گزارش "اقلیت" (و baggie پلاستیکی که در آن او مجموعه ای از چشم ها را برای اسکن برای اهداف امنیتی نگه می دارد) آشکار است جعل هویت تنها یکی از مشکلات بسیاری است که با برخی از رایج ترین روش های بیومتریک مطرح می شود. برخی از این موارد مربوط به حریم خصوصی است.

علیرغم همه پیشرفت های جدید در این زمینه، اثر انگشت ها رایج ترین نوع شناسه های بیومتریک هستند، بخشی از این امر به دلیل انحصار و پایداری ضروری آنها است، و به همین علت، حتی قبل از اینکه فن آوری های جدید بیومتریک در دسترس باشند، اجرای قانون شناسایی اثر انگشت را در پرونده نگهداری می کند.

برای بررسی اینکه چگونه پیشگامان بیومتریک با مسائل مربوط به حریم خصوصی در برنامه های شناسایی اثر انگشت برخورد می کنند، با تیم Infosec دانشگاه James Madison University مشورت کردیم. Xunhua وانگ، Brett Tjaden و M. Hossain Heydari مطالعه بیومتریک و کاربردهای کاربردی آنها در JMU. وانگ اشاره کرد که اگر چه اثر انگشت برای محدوده تحقیقات جرم، مهاجرت و پروژه های امنیتی سنگین مفید است، اما آنها دارای چالش های ذاتی هستند. یکی از مسائل مربوط به اثر انگشت است. دیگر امنیت و حریم خصوصی است و این که احتمال دارد یک رکورد اثر انگشت در هر برنامه کاربردی مورد توجه قرار گیرد. وانگ گفت که این مسئله مهم در صنایع است که از این محصولات استفاده می کنند، زیرا اثر انگشت در طول زمان تغییر زیادی نمی کند.

به عنوان مثال از این خطر، خلاصه ای در مقاله ای که توسط وانگ و دانشجوی فارغ التحصیلی، بنجامین ردز نوشته شده است، شرح جالبی از هک کردن یک

درایو USB محافظت شده با اثر انگشت از طریق "مهندسی معکوس سیاه جعبه و دستکاری کد باینری در یک DLL".

Extractors Fuzzy: پیشرفت در بیومتریک اثر انگشت و امنیت
وانگ می گوید: تحقیقات اخیر در مورد بیومتریک در مورد نحوه محافظت از یک قالب مرجع، داده های گرفته شده از یک اثر انگشت است که در یک سرور ذخیره می شود. یکی از راههای مقابله با خطرات امنیتی، چیزی است که به نام یک تصفیه فازی، طراحی شده است که اساسا می تواند نگرانی های امنیتی و حفظ حریم خصوصی مربوط به بیومتریک را مورد توجه قرار دهد، اگرچه وانگ اشاره کرد که هنوز مسائلی وجود دارد که باید از نظر کاربرد مفهوم به برنامه های بیومتریک مدرن. با توجه به روش جمع آوری و استفاده از داده ها، اطلاعات از استخراج فازی نمی تواند مورد استفاده برای بازسازی یک اثر انگشت و یا ردیابی کاربر (برای بیشتر در این اصول، ببینید منطق فازی را ببینید.) وانگ گفت تیم JMU اختصاص داده شده به دنبال راه حل برای باقی مانده موانع ایجاد عصاره فازی بعنوان بخشی از برنامه های بیومتریک کاربردی تر.

پتانسیل و مشکلات
از آنجایی که بیومتریک به عنوان یکی از زمینه های فناوری به سرعت در حال پیشرفت است و به همین دلیل است که بسیاری از برنامه های کاربردی بالقوه را ارائه می دهد، می توانید انتظار داشته باشید که این نوع طراحی جدید در سال های آینده بسیار بیشتر باشد. با هر شانس، دستگاه های فردا و سیستم های ورودی به ما یک قابلیت امنیتی بیومتریک برای استفاده می دهد. پس از همه، باید بین مشکالت رمز عبور که در حال حاضر با آنها روبرو هستیم، و مسائل مربوط به حریم خصوصی مطرح شده توسط برخی از تکنیک های شناسایی بیومتریک وجود داشته باشد.